Kaval tek parçadan yapıldığı gibi iki veya üç parçadan da yapılabilir. Anadolu’da yaygın olarak tek parça kavallar çalınır. Ağaç kavalların üflenen kısmına nemden etkilenmemesi, daha dayanıklı olması ve dudakları daha iyi kavrayabilmesi bakımından başpare tabir edebileceğimiz bir ağızlık takılır.

Türkiye’de en yaygın kullanılan kaval tonları La, Si, Do, Re, Do Diyez ve Mi tonlarıdır. Bu tonların dışında da her tondan kavallar yapılmaktadır.

Kaval boyu uzadıkça iç çapi da genişler. Oktav la, sol, fadiyez, fa kavallar 14mm, mi, mibemol, re kavallar 16 mm iç çapında açılırlar, Si, do, dodiyez, kavallar 17 Si Bemol, La kavalların iç çapı 18 mm olarak açılır.

Kaval yapmaya en uygun ağaçlar erik, kayısı, kızılcık, armut, zeytin, şimşir, kestane, dışbudak dut ve sarı ardıçtır. Bu ağaçlar Anadolu’da yaygın bir şekilde yetişmektedir.

Kavalların içi sürekli sıvı yağla yağlanmalı, çaldıktan sonra içi temizlenmeli ve tekrar yağlanmalıdır. Kaval kromatık perde yapısına sahip bir sazdır, bu yüzden teknik imkanları çok geniştir. Ağır ve duygusal ezgilerin yanı sıra hareketli ve dinamik ezgilerde de başarıyla kullanılabilinir.